#حرف‌مشترک

#مرتضی

#دردودل

#امام‌حسین

#عاشورا

#حسینی‌باشیم

#تلنگر

 

کم کم به آخر دهه ی محرم امسال نزدیک میشیم و من بیش از پیش به مفهوم ندای (( هل من ناصر ینصرنی)) ابا عبدالله پی می برم. بچه که بودم فکر می کردم که چرا اهل کوفه که خودشون برا امام حسین نامه زدن و اینا که پدر حسین ، امیرالمومنین و عدالت بی نظیرش رو دیده بودند چرا خودشون سر امام حسین رو بریدند اونم با این شعار که حسین دین ندارد !

هر چی زمان می گذره و من شرایط جامعه ی امروزمونو می بینم بیشتر به جواب سوال بچگیم پی می برم. وقتی آدم هایی رو دور و برم می بینم که خودشون رو مذهبی می دونن و یا دست کم این جوری وانمود می کنن و اهل نماز و روزه ان میان می گن چرا برای امام حسین باید گریه کرد چرا باید سینه زد چرا غذای نظری میدید چرا پول خرج می کنید میرید کربلا و ... متوجه میشم اهل کوفه بودن و مذهبی بودن و حتی بعضا پیشونی پینه بسته بودن منافاتی نداره با سر بریدن امام حسین. 

اها کوفه هم می گفتن علی جنگ طلبه. می گفتن حسین افراطیه. می گفتن اینا به دین لطمه می زنن. اینارو می گفتن و چششون رو میبستن رو کارهای یزید د یزیدیاشون. رو شراب خوار بودن و میمون بازی و غمار و فساد و دزدی یزید چشم می بستن و بهش می گفتن امیر المومنین. چرا ؟ چون دنیا زده شده بودند. احکام خدا براشون مسخره به نظر میومد. هر کاری می کردن تا این چند سال دنیا رو خوش تر باشن. پیش خودشون هم خیال می کردن ما که مذهبی هستیم و حتما اهل بهشت.

اون دسته از مذهبی ها یا بهتره بگم مذهبی نماها هم مشابه اهل کوفه ان و به خیال خودشون دارن جامعه رو از این آداب خرافی و قدیمی نجات می دن و مذهب واقعی رو پیاده می کنن ((و اذا قیل لهم لا تفسدوا فی الارض قالو انما نحن مصلحون )) (( و هنگامی که به آنان گفته شود در زمین فساد نکنید گویند همانا ما اصلاح کننده ایم))

در جواب این دوستان باید بگم که اولا هدف اصلی عزاداری امام حسین که هر سال این قدر با شکوه برپامیشه زنده نگه داشتن اسلامه. همان طور که هدف قیام امام حسین و به اون شکل شهید شدن خودش و خونوادش و اسارت و اون بلایای عظما هم همین بود. باید امام این جوری شهید میشد تا همه تو همه ی زمانا بفهمن که اهمیت احکام خدا و دین چه قدره که حسین با شخصی مثل یزید شرابخوار و مفسد به قیمت جون خودش و خونوادش می جنگه. باید همه بفمن که مقاومت و جهاد در اسلام چه جایگاهیی داره. باید همه بفهمن که نباید دنیازده باشن. باید همه بفهمن که وقتی خدا میگه ازدواج و آداب براش میذاره یا میگه نماز و آداب براش میذاره حکمتی تو کارش بوده و فقط برای زمان پیامبر نبوده. بلکه تا آخرین روزی که بشریت وجود داشته باشه اینا پابرجاست و نباید احکام خدا را به بازیچه بگیرن. ((و هرگاه کسانی را دیدی که در آیات ما (به قصد تخطئه،) کندوکاو می کنند، از آنان روی بگردان تا (مسیر سخن را عوض کرده) وارد مطلب دیگری شوند.))

اگه ما هم هر سال عزاداری می کنیم دلیلش اینه که این پیاما فراموش نشه. 

دوم این که به ظاهر ما برای امام حسین گریه می کنیم ولی در واقع به حال خودمون گریه می کنیم که تو دنیایی و تو زمونه ای گیر افتادیم که انقدر پر از گناه شده و این گناه برای مردم عادی شده و اصلا اونو به عنوان نکته ی مثبت و جهان اول بودن می دونن که وقتی یه واجب یا مستحبی رو هم انجام میدی مسخره می کنن و بد میدونندش. 

باید گفت که ما یه کم پول خرج می کنیم و میریم کربلا و خودمون و روحمونو پاک میکنیم و سبک برمی گردیم. شما که میلیونی پول خرج می کنی و میری تایلند و استانبول چیو به دست میاری که حاضر نیستی اون پولو خرج فقرا کنی. خیلی چیزا تو دلمه که نمی خوام بیش از این اطناب کلام کنم. فقط اینو بگم که چه خوش گفت امیرالمومنین که  می گفت هر جا که به نفعشان باشد قران رو به صورت وارونه تعبیر می کنند. امیدوارم که ...

یا حسین